ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΧΙ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ
Με την επιστροφή, αντίθετα, στον εαυτό μας,
«ἐκεῖ καὶ τὸν λόγον τὸν ἕνα καὶ τὴν φύσιν τὴν μίαν τῶν ἀνθρώπων»
θα θεωρήσουμε αθάμπωτη. Δικαιολογημένα, συνεπώς, ο Σωκράτης ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΕΥΘΥΣ ΕΞΑΡΧΗΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΣΤΡΕΨΕΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ η οποία πρόκειται να γνωρίσει ποιος είναι ο αληθινός άνθρωπος, και αποκαθαίρει εκ των προτέρων τις δόξες (υποκειμενικές αντιλήψεις) που στέκονται εμπόδιο στην εν λόγω θέαση. Πράγματι, το < ΠΛΗΘΟΣ> εμποδίζει «τὴν εἰς αὐτοὺς ἡμᾶς ἐπιστροφὴν καὶ πρὸς τὴν γνῶσιν τοῦ ἑνὸς εἴδους», διότι «ἐν τοῖς ἐνύλοις πράγμασιν» η πολυμορφία επισκιάζει την ενότητα, η ετερότητα επισκιάζει την ταυτότητα και η ανομοιότητα την ομοιότητα. Έτσι, όποιοι θέλουν να δουν στον εαυτό τους καθένα από τα αγαθά επιβάλλεται να απομακρύνουν το βλέμμα τους από τα ξένα προς τα αγαθά αυτά.